จุดยืนของการเป็นตัวแทนประกันชีวิตของผม คือ

#ผมไม่ได้ขายประกันผมขายคุณค่าของการมีประกัน
*หากผมไม่สามารถทำให้ลูกค้าเข้าใจว่า “คุณค่าที่แท้จริงของการทำประกันได้” ถึงลูกค้าอาจซื้อประกันกับผมไป วันข้างหน้าลูกค้าก็อาจบอกเลิกประกันได้ หรือปีต่อไปลูกค้าก็ไม่อยากส่งเบี้ยประกันต่อ เพราะลูกค้ารู้สึกว่าประกันไม่สำคัญ ไม่มีประโยชน์กับลูกค้า
>> ผมเลือกที่จะไม่ “ยัดเยียด” หรือ “ตื๊อ” เพื่อจะขายประกันให้กับลูกค้า
>> ผมเลือกที่จะไม่ขายประกันให้กับคนที่มองไม่เห็นคุณค่าของการมีประกัน
>> ผมไม่ชอบแบบไหนผมจะไม่ทำอย่างนั้นกับลูกค้าผม
วิธีคิด วิธีการทำงาน ผมอาจไม่เหมือนตัวแทนท่านอื่น แต่นี่คือ “จุดยืน”ของผม
>> การเคารพในจรรยาบรรณของอาชีพเป็น”สิ่งสำคัญ”
>> การเคารพ ให้เกียรติ ลูกค้า สำหรับผมคือ”สิ่งที่สำคัญสุด”
>> ผมไม่ได้มาขายประกันเพื่อเหตุผลอื่น

#ผมเข้าอาชีพมาเป็นตัวแทนประกันชีวิตด้วยเหตุผลเดียว
*คือ มันเกิดกับครอบครัวผมจริง “ในวันที่แม่เสียเป็นวันที่พวกผมพึ่งรู้ว่าแม่ได้ทำประกันไว้ให้กับพวกผม”
จากเหตุผลนี้ผมรู้สึกได้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของการทำประกันจริงๆ
มันทำให้ครอบครัวๆหนึ่งสามารถลุกขึ้นเพื่อใช้ชีวิตต่อไปได้เร็วขึ้น ซึ่งคงอธิบายความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดที่สวยหรูไม่ได้
จนกว่าจะสำผัสความรู้สึกนั้นกับตัวเอง

#อย่างน้อยๆระหว่างที่ผมอยู่ในอาชีพนี้
ผมได้เป็นเสียงเล็กๆ ที่คอยออกไปบอกเล่าสิ่งดีๆ ได้สร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง เปลี่ยนวิธีคิด สร้างความรู้สึกที่ดีของการทำประกัน ให้กับคนที่ผมรัก เพื่อนๆ คนรอบข้างคนที่เราเป็นห่วง ได้บ้าง อาจจะไม่มากมาย. ไม่ทุกคน เอาเป็นทำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น
ทำให้ดีที่สุดก็พอ