ปกติส่วนตัวเลยไม่เคยมีความคิดเรื่องประกันชีวิตเลยเพราะมองว่ามันไร้สาระ

ปกติส่วนตัวเลยไม่เคยมีความคิดเรื่องประกันชีวิตเลยเพราะมองว่ามันไร้สาระ แต่ก็เคยมีคนมาขายนะ พูดเยอะฟังอยู่ครึ่งวันยังไม่เข้าใจ รู้แค่ว่าเค้ามาขายประกันคงไม่ต่างกับพวกพนักงานขายเพื่อเอาค่าคอมแต่ทนฟังจนจบ

จนมาวันที่พ่อป่วยหนักไม่มีเงินรักษา พอพ่อเสียตอนนั้นทุเรศตัวเองมาก ไม่มีเงินทำศพให้ท่าน ต้องโทรหาญาติๆ ยังดีที่เค้าช่วย แต่ความรู้สึกคือทุเรศตัวเองสุดๆ เลยหันมาคิดเรื่องประกันชีวิตเพราะอย่างน้อยถ้าปุปปับเราเป็นอะไรขึ้นมาก็มีเงินไว้ให้คนข้างหลัง

แต่นิสัยส่วนตัวเราเป็นคนเชื่อใจใครยากนะโดยเฉพาะเรื่องที่มีเงินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็เลยยังไม่ตัดสินใจทำ จนมารู้ว่าเพื่อนขาย แต่แรกๆยังไม่ทำนะเพราะไม่รู้ทำอะไรยังไงดีที่ได้ผลตอบแทนที่คุ้มค่าสำหรับเรา

จนมีโอกาสได้นั่งคุยเป็นงานเป็นการ เพราะเราเองก็ทำงานไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ จนได้เข้าใจและโชคดีมากที่ได้ทำกับเพื่อนเก่าที่รู้จักตั้งแต่ตอนเรียนมาด้วยกันทำให้เราตัดสินใจไม่ยาก เพราะเป็นเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันมา เราจะรู้นิสัยกันดี หมดห่วงไปได้เลย ต้องขอบคุณเพื่อนคนนี้มากๆที่ทำให้เราได้เริ่มวางแผนอนาคต ได้ทำอะไรเพื่อคนข้างหลัง