แนวคิด แนวทาง มีแผนที่จะช่วยให้ชาวโชห่วย

ใครมีแนวคิด แนวทาง มีแผน ที่จะช่วยให้ชาวโชห่วย ต่อสู้และอยู่รอดจากการเข้ามาของกลุ่มทุนใหญ่ได้บ้าง

▪︎โชห่วยที่แข่งกันเอง จะหันมาร่วมมือกันได้อย่างไร
▪︎ร้านขายส่งขายปลีกตัดราคาขายถูกกว่าร้านขายปลีกมาก
จนเป็นคู่แข่งที่ทำให้ร้านขายปลีกต้องล้มหายตายจากเร็วขึ้น โดยหันมาร่วมมือช่วยเหลือกันได้อย่างไร
▪︎จะหนีขายส่งที่เอาเปรียบขายปลีกได้อย่างไร
▪︎จะทำให้กลุ่มทุนใหญ่ในท้องถิ่นนั้นๆอ่อนแอลงได้อย่างไร
ขายปลีก ขายส่ง ต่างมีคู่แข่งที่ใหญ่กว่า
คู่แข่งที่ใหญ่กว่า นับวันจะยิ่งโตขึ้น นับวันจะยิ่งเข้ามาแย่งรายได้ ทั้งค้าปลีก ค้าส่ง ในท้องถิ่น
จนทำให้ทั้งค้าปลีก ค้าส่ง ยากจะต้านทานตามลำพังกันเองได้ไหว
ขายปลีก ขายส่งถ้าไม่ร่วมมือกัน เราจะต้านทานกลุ่มทุนใหญ่ได้อย่างไร
ระบบร้านขายของชำ โปรแกรมร้านค้าปลีกค้าส่ง Online ราคาเพียง 3,210 บาท

A: ส่วนตัวคิดว่า ร้านโชห่วยสำคัญคือความจริงใจ และหาจุดเด่นของร้านให้ได้ครับ การบริการก็สำคัญครับ ของผม ที่ทำคือ มีหน้าร้่านให้ลูกค้าได้หลบแดดหลบฝน มีพื้นที่จอดรถ มีน้ำดื่มบริการฟรี ทั้งน้ำร้อน น้ำเย็น มีโต็ะให้นั่งพักผ่อนพูดคุย และ สอบถามสารทุกข์สุขดิบ ตามนิสัยคนไทยครับ ที่สำคัญคือความเอื้อเฟื้อ เช่น ลูกค้ามาซื้อยาแก้ไข้ ก็ถามนิดหน่อย และแถมยาแก้แพ้อากาศให้ คร่าวๆครับที่ผมทำ สามารถดึงยอดขึ้นได้ครับ แม้จะพึ่งเปิดร้าน สำคัญคือ จัดของเป็นระเบียบ สะอาดตาทั้งสินค้าและพื้นในร้่าน สินค้าหาง่ายครับ

โปรแกรมร้านค้า โปรแกรมขายสินค้า โปรแกรมบาโค้ด โปรแกรมสต๊อกสินค้า โปรแกรมขายหน้าร้าน ราคาเพียง 2,000 บาท POS Online

B: เรื่องราคาขายที่แข่งขันนั้นเป็นกลไกปรกติของตลาดครับ อย่าหาทางแก้มันเลยเป็นไปไม่ได้

โดยธรรมชาติของตลาดแล้ว หากมีคู่แข่งหลากหลาย ราคาสินค้าจะลดต่ำลงเรื่อยๆโดยอัติโนมัติครับ
ปัจจุบันสิ่งที่โชห่วยท้องถิ่นควรทำเป็นอันดับแรกคือ มองหาพันธมิตรทางการค้าที่มั่นคง พยายามหาคู่ค้าที่ให้ความคล่องตัวเรื่องเครดิตในการชำระค่าสินค้าที่คล่องตัว จะช่วยได้เยอะครับ
ขายส่งที่ดีจะไม่เอาเปรียบขายปลีก
 
“คนขายไส้กรอก ไม่เลี้ยงหมูครับ”
 
ร้านขายส่งที่ขายปลีกไปด้วย แถมขายราคาต่ำแบบนี้ไม่น่าคบครับ ผมเห็นด้วยกันท่านแอดมิน
ทางแก้คงต้องรับสภาพเรื่องราคาที่เค้าขายถูกกว่าครับเพราะเงินทุนเค้าหนากว่าสามารถสั่งซื้อสินค้าได้ถูกกว่าร้านย่อยทั่วไป
แต่เราจะไม่ท้อแท้ครับ มองหาสินค้าที่เค้าไม่มี แต่เป็นสินค้าที่ขายได้คล่องรับายได้ง่ายมาทดแทน
ส่วนเรื่องที่ว่าพอขายดีก็มีคนขายตาม อันนี้เราก็ทำใจครับ เป็นปรกติของกลไกตลาดอีกแล้ว แต่ถ้าเราเป็นคนเปิดตลาดขายก่อน เราก็ขายส่งให้เค้าต่อไปอีกที วนไปเรื่อยๆ
สำคัญคืออย่าหยุดนิ่ง
 
ลองมองหาดูในจังหวัดของตัวเองว่ามี ธุรกิจขายส่งไหน เหมาะกับเราบ้าง เศรษฐกิจแบบนี้ อย่างน้อยๆต้องให้ เครดิต 20 ขึ้นไป ถึงเรียกว่าพอคบกันได้
พรนิภา ทับทิมเขียว อุบลราชธานีมีหลายเจ้าครับ ที่ขายส่งแบบไม่เอาเปรียบคู่ค้า เช่น เซียวบุ่นเส่ง ฮะเชียงฮวด
 
ส่วนเรื่องที่จะทำให้กลุ่มทุนใหญ่ในท้องถิ่นอ่อนแอลงได้อย่างไร
เป็นคำถามที่ทั้งปลุกใจ และท้าทายมาก
ส่วนตัวผมคิดว่าเราน่าต้อง แข็งแรงไปด้วยกัน มากกว่า อ่อนแอลง
ถ้าเค้าโตได้เราก็โตได้ครับ เพราะธุรกิจอยู่ในแม่น่ำสายเดียวกัน
เพียงแค่เราอาจเป็นปลายน้ำ สำคัญคืออย่าหยุดนิ่ง
เพราะน้ำนิ่ง คือน้ำเน่าครับ
 
สุดท้ายส่วนตัวผมนะครับ คิดว่า โชห่วยท้องถิ่น น่าจะยกระดับ ภาพลักษณ์ และการตกแต่งร้าน ใหม่หมด
เปิดร้านขายของชำ ทำอย่างไรให้ได้กำไร ไม่ขาดทุน

C: นู๋เป็นทายาทธุรกิจโชห่วย แม่เปิดไว้น่าจะนับมาถึงวันนี้ 50 ปี ได้ เมื่อก่อนในชุมชน 50 ปีก่อนมีร้านค้า 5 เจ้าปัจจุบันปี 2562 มี ร้านค้ารายรอบนับได้มากกว่า 60 ร้าน

ในรัศมี 2 กม. มาบัดนี้วิกฤตได้เกิดขึ้นและโชคดีที่มาพบกลุ่มโชห่วย อ่านไปขำไปกับร้านเปิดใหม่เพราะทุกปัญหาเจอมาหมดและบางครั้งในกลุ่มนี้ก้อให้หนทางแก้ปัญหาได้อย่างไม่น่าเชื่อ

นุ๋เลยปรับตัวมาได้ 5 ปี แต่ปีนี้เริ่มคิดบวกเป็นพันธมิตรกับร้านค้าทุกเจ้า ทำตัวเป็นร้านขายส่ง ขาดอะไรมาซื้อได้ส่งให้ เพราะในชุมชนญาติใครก้ออุดหนุนกันเอง

และปรับการขายในร้าน ขยันพูดให้โปรดีๆอย่างต่อเนื่องกับลูกค้า โดยเฉพาะขาประจำและพยามค้นหาลูกค้ารายใหม่เสมอ

ส่วนการทำออนไลน์นั้นทั้งเพจเฟสบุ๊คทั้งไลน์และเว็บจะเน้นประชาสัมพันธ์ให้คนรุ้จักร้านมากขึ้นโดยโพสต์เกือบทุกวัน ให้เค้ารู้ว่าร้านเรามีตัวตนอยู่ตรงไหน มีโปรอะไรบ้าง และเอาสินค้ามาเล่า

โปรแกรม POS อันดับ 1 ของไทย ที่มีร้านค้าใช้มากที่สุด กว่า 45,000 ร้านค้าทั่วประเทศ และ มี User Login เข้าใช้งาน jPOS Online เกิน 500,000 User ต่อวัน