2.ในด้านของตัวสินค้า เราต้องทราบว่าคนในหมู่บ้านเราส่วนใหญ่ทำอาชีพ มีวิถีชีวิตยังไง มีช่วงอายุแบบไหนบ้าง ยกตัวอย่างหมู่บ้านของเรา ส่วนใหญ่มีอาชีพรับจ้าง งานช่าง ก่อสร้าง ก็คือเป็นกลุ่มแรงงานเป็นหลัก สินค้าที่ร้านนอกจากสินค้าอุปโภคบริโภคทั่วไป ก็จะมีอุปกรณ์งานช่าง ปะปา ไฟฟ้า เพิ่มเข้ามาลูกค้าไม่ต้องถ่อรถไปในเมืองเพื่อหาซื้อ เราจัดหามาให้ในอุปกรณ์ที่ต้องใช้บ่อยๆ จำเป็น ในราคาที่ไม่ได้แพง หากชิ้นไหนพิเศษหน่อยร้านเราไม่มี สั่งล่วงหน้าได้เราจะไปหามาขายให้ ลูกค้ากลุ่มแรงงานก็จะมีรายได้ต่อวันที่ไม่มากนัก สินค้าเราหลักๆคือข้าวสาร จะมีหลายราคาตั้งแต่หอมมะลิ ยั้นข้าวแข็ง เราขายตักแบ่งได้ จะเอากี่กิโลกี่ขีด เป็นถังเป็นท่อน เรามีให้หมด เลยได้ทุกกลุ่มลูกค้าเช่นกัน พูดง่ายๆคือของกินของใช้เรามีขายตั้งแต่เกรดดีจนถึงทั่วไป นั่นจึงทำให้ลูกค้าเข้าถึงได้หลายกลุ่ม ส่วนการตั้งราคา ก็คือพอมีกำไร ไม่ได้แพงจนเกินไป ร้านค้าพออยู่ได้ ลูกค้าก็มีกำลังซื้อ ส่วนเรื่องไลฟ์สไตล์ คนในหมู่บ้านเรารักสัตว์มาก เลี้ยงหมาแมวกันแทบทุกบ้าน ร้านเราก็เลยนำอาหารสัตว์เลี้ยงมาตักแบ่งขายด้วยมียั้นทรายแมว ยากำกัดเห็บหมัด อาหารปลา อาหารนก ซึ่งขายดีไม่แพ้ข้าวสารเลย และหมู่บ้านเราก็มีกลุ่มแม่บ้าน อสม.ที่มักรวมตัวช่วยงานครัวในงานต่างๆ งานศพ งานบวช งานแต่ง งานของวัด เครื่องครัวที่ร้านเราก็พร้อม ทั้งเครื่องปรุงต่างๆ มีไปถึงเตาถ่าน กับถ่านหุงข้าว พร้อมออกบิลให้ได้ทุกกรณี เอาของไปก่อนก็ได้ จบงานแล้วค่อยมาเคลียร์ก็มี
..